ನೆನೆದು ಕಣ್ಣು ತೆರೆದಂತೆಲ್ಲ
ಬೆಳಕ ಹನಿಗಳು ಸೋರುತಿಹುದು
ನಾ ಬದುಕಿದೊಂದು ಕ್ಷಣ ನಿನ್ನದಾಗಬೇಕಿದೆ
ನಾಳೆಗಳು ಏನಾಗಿದ್ದರೂ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇದ್ದರಾಯಿತ್ತು
ಉಸಿರಾಡಿದರ್ಧ ಭಾಗ ಗಾಳಿ ಉಳಿಸಿ ಕೊಡು
ನಾನೂ ಬದುಕ ಬೇಕು..

ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಕಿವಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ
ಸನಿಹಕ್ಕೆ ಓಡಿ ಬರುವ
ಧಮನಿ ಬಡಿತ ಕೇಳಿದಂತೆ...
ಆದರೂ ನೀ ಬಹಳ ದೂರ ಇದ್ದಿ ಬಿಡು..
ಎದ್ದೋಗಲು ಬಿಡಬಾರದಿತ್ತು
ನಿನ್ನಲಿ ನನ್ನನೇ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಕ್ಷಣಗಳಲಿ..

ನನ್ನಿಂದ ನಿನ್ನ ಮುರಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು
ಎದುರು ನಿಲ್ಲಿಸಿಕೊಂಡು ಸ್ಪರ್ಶಿ ನೋಡ ಬೇಕು
ನಿನ್ನ ದೇಹ, ಆತ್ಮ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು
ನನ್ನ ಮರೆತಿರಬಹುದು, ನಾನೂ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ
ಕಾರಣಗಳೇಳುವ ಸಮಯವಲ್ಲ
ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಕಾಯ್ದುಬಿಡು
ನಾನು ಒಂಟಿ ನಿನ್ನಂತೆ..

-ಹರವು ಸ್ಫೂರ್ತಿಗೌಡ
20-01-2014(6.20)