ಕಾವಿಗೆ ಬೇಕು ಸರ್ವಥಾ

ವಿರಹ ಬೆಂಕಿ ಹತ್ತಿ
ಉರಿದು ಪ್ರೀತಿಧಾರೆ
ಅರಿಯುವ ವೇಳೆಗೆ
ಪ್ರಣಯದ ಉರಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ
ಕಾದು ಕುದಿದು ಮರಳಿದ
ವಿರಹ ತಣ್ಣಗಾಗದು
ಸುಟ್ಟಿತು
ಹೃದಯ ಬಾಣಲೆ!
ಬೂದಿಯಾಗಿ ಹಾರಿ
ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗದೆ
ಮೈಕಾವೇರಿಸುತ್ತಿದೆ
ಕಾಡಿಸುತ್ತಿದೆ
ನಿಲ್ಲದ ಜ್ವರದಂತೆ

-ಹರವು ಸ್ಫೂರ್ತಿಗೌಡ